De twee wolven in mij
Hij zwijgt even zodat zijn kleinzoon een beeld kan vormen van deze twee wolven.
De zwarte wolf is in plaats daarvan nors, gewelddadig en boos.
Elk klein ongeluk is een voorwendsel voor zijn uitbarsting. Het discussieert met iedereen, de hele tijd, zonder reden. Alles draait om zijn ego. Hij zoekt ruzie met iedereen want hij vertrouwt niemand. Zijn denken is vertroebeld door haat, hebzucht en woede.”
“Maar zijn woede is nutteloos, omdat het niets dan problemen oplevert. Je moet weten dat er dagen zijn waarop het echt moeilijk is om te leven met deze twee wolven die onvermoeibaar vechten om mijn ziel te domineren.”
“Als ik integendeel de juiste aandacht besteed en probeer de aard te begrijpen. Weet ik hoe de kwaliteiten kan benutten en kunnen de twee wolven vredig in mij samenleven.”
“De witte wolf heeft de zwarte wolf aan zijn zijde nodig. Als je er maar een voedt, zal de andere verhongeren en zullen zij onbeheersbaar worden. Zie het als een onderdeel van iets groters. Voedt ze alle twee en er zal geen interne strijd voor je aandacht meer zijn. En als er in jou geen strijd is, kun je naar de stemmen van het diepere weten luisteren, dat je in elke omstandigheid zal begeleiden bij het kiezen wat goed is.”